Groch włoski, pomidory & szpinak – curry serwowane na quinoa

Kolejny przepis na szybkie, proste, kolorowe danie wegeteriańskie, a w dodatku niskokaloryczne. Jak podaje autor przepisu porcja zawiera tylko 199 kcal! Jeśli dodać do tego quinoa, to zawartość kalorii nieznacznie wzrasta, przy porcji o ok. 170-220 kcal. W całości, to bardzo niskokaloryczny główny posiłek dnia, a jaki bogaty we wszelkie wartości odżywcze i dobrze zbilansowany jeśli chodzi o białko.

Od siebie dodam, że przyprawy czynią z dania coś wyśmienitego, choć mam tu absolutną klasykę – ciecierzyca, pomidory plus coś zielonego - szpinak.

Przepis pochodzi ze strony BBC GoodFood.

Jakkolwiek lista składników wydaje się być długa, to danie robi się prosto i szybko.

Po przystosowaniu dla dwóch osób prezentuje się tak:

Składniki dla 2 osób:

- 130-170 g. quinoa ugotowanej zgodnie z przepisem;
- 2 mięsiste pomidory
- 1 ząbek czosnku;
- ½ malutkiej cebuli;
- 1 cm imbiru;

- 1/3 łyżeczki kuminu;*
- niepełna łyżeczka kolendry;*
- 1/3 łyżeczki kurkumy;*
- 1/3 łyżeczki papryki chilli;*

- 50 g. szpinaku grubo posiekanego;
- 1,5 łyżki czerwonej soczewicy
- 70 ml mleka kokosowego;
- 1/3 główki brokułów podzielonych na różyczki;
- 130-150 g. ugotowanej ciecierzycy, wcześniej moczonej przez noc;
- 1,5 łyżeczki sezamu;
- 1,5 łyżeczki orzechów cashew (nerkowca) drobno posiekanych;
- olej do smażenia;
- oliwa z oliwek extra virgin – do serwowania.

* przypraw nie żałowałam, dałam nawet nieco więcej.

Wykonanie:

1. Do blendera włożyć pomidory, czosnek, imbir i cebulę, a następnie zblendować na puree.
2. Na patelni z grubym dnem rozgrzać odrobinę oleju do smażenia i wrzucić przyprawy – kumin, kolendrę, chilli i kurkumę. Chwilkę obsmażać. Następnie dodać puree pomidorowe. Obsmażać przez 2 minuty.
3. Na patelnię dodać soczewicę, mleko kokosowe. Przykryć pokrywką i gotować aż soczewica zacznie mięknąć, przy czym ma być jędrna. Gotowanie czerwonej soczewicy trwa bardzo krótko. W razie potrzeby podlać odrobiną wody.
4. Na patelnię dołożyć brokuły i gotować kolejne 4 minuty, a następnie dodać szpinak i ugotowaną wcześniej ciecierzycę. Wymieszać, gotować 1-2 minuty do zwiędnięcia szpinaku.
5. Podawać na gorącej quinoa, posypane mieszanką sezamu i posiekanych orzechów.

Można serwować z oliwą z oliwek, co ja z reguły robię.

Krem z cebuli, bobu i pora

Po radosnym docenieniu pora, zadomowił się u nas na dobre w dotąd nieznanych kombinacjach. Zapowiedziana z okazji zupy porowej z pieczonym czosnkiem kolejna odsłona pora na naszym stole, ponownie z przepisu  „Zupy” Carole Clemens, choć co nieco zmienionego.

No i zielony pyszny bób – niestety jeszcze mrożony.

Składniki dla  2-3 osób:

- por pokrojony w cienkie plastry;

- 1  ząbek czosnku– posiekany;

- cebula – posiekana;

- ok. 150 g. bobu - obranego;

- ok. 30-50 g. boczku posiekanego i podsmażonego;

- sól, pieprz;

- ok. 600 ml wody;

- ok. 150 ml mleka;

- 1/3 łyżeczki świeżych liści rozmarynu – posiekanych;

- 1/3 łyżeczki świeżych liści tymianku - posiekanych;

- gałka muszkatołowa – opcja;

- listek laurowy;

- jogurt do smaku;

- olej do smażenia;

- czarny ryż – ugotowany wg przepisu;

Wykonanie:

1. Na średnim ogniu na oleju dusić cebulę, czosnek i pora, aż warzywa zmiękną. Dodać listek laurowy, zioła, sól i pieprz oraz wodę i zagotować. Gotować ok. 15 minut, dodać bób i gotować do jego miękkości.

2. Usunąć listek laurowy, a zupę zblendować.

3. Do zupy dodać mleko i podgrzewać ok. 10 minut, po tym czasie przyprawić solą, pieprzem i gałką muszkatołową.

4. Serwować ze skwarkami z boczku i ryżem.*

* w oryginalnym przepisie dodaje się biały ryż do zupy i miksuje się go razem z zupą. Ja zamiast tego dałam czarny ryż w całości, który ugotowałam osobno.

Verrines z musem z zielonych szparagów i kremem z suszonych w słońcu pomidorów i serem kozim - zaklinanie wiosny

Miłośniczką verrines jestem od dawna i choć na naszym stole urocze szklaneczki pojawiają się częściej niż w blogu, gdzie miały tylko jedną odsłonę w ziołowym wydaniu z awokado, pomidorami….

Dzisiaj prezentowane werinki idealnie nadają się na elegancką przystawkę. Dodam, że dla miłośników takich wyraźnych smaków, jak 3 główne składniki, to niezła gradka. Ja lubię każdy ze składników z osobna, jednak obawiałam się finalnego smaku przystawki, bo każda z użytych ingrediencji jest dość charakterystyczna. Szczęśliwie połączenie wyszło świetnie.

Jedyna moja uwaga jest taka, że całość jest musem, więc jeśli ktoś woli gryźć, to nie będzie usatysfakcjonowany.

Dodatkowo urzekły mnie kolory, a ja jem też oczami J.

Przepis na znalazłam u Bei, która na szparagi ma kilka ciekawych sposobów – także ten – szparagi w sezamie, który dziś znowu zachwycał nasze podniebienia.

Ilość składników wg indywidulanego gustu. Ja użyłam pęczka grubych, zielonych szparagów, sporo serka koziego i pomidorów. Przygotowałam 4 werinki. Jako że szczęśliwą posiadaczką szprycy do wyciskania past stałam się dopiero niedawno przy okazji nadziewania jaj świątecznych, to przy robieniu verrines jeszcze jej nie posiadałam, stąd też konsystencja czerwonej pasty u mnie luźniejsza niż w pierwowzorze.

Składniki:

- pęczek szparagów – obranych i ugotowanych na parze;

- ser kozi – twarogowy – u mnie rolada;

- pomidory suszone w oleju – u mnie w oliwie z oliwek ekologiczne;

- garść listków bazylii;

- listki tymianku;

- odrobina jogurtu;

- sól, pieprz;

Wykonanie:

1. Przygotowanie zielonej warstwy: uparowane szparagi, za wyjątkiem części główek, które należy zachować do ustrojenia, zblenadować i doprawić, w tym dodając listki tymianku.

2. Przygotowanie warstwy pomidorowej: zblendować pomidory z twarożkiem i bazylią. Dodawać jogurt dla uzyskania pożądanej konsystencji. Ewentualnie doprawić.

3. W szklaneczkach ułożyć dwie warstwy – zieloną, a na niej pomidorowo – serową. Ustroić główkami szparagów.

Golden veggie shepherd’s pie - pożegnanie korzeniowych i strączkowych zatopionych w smakowitym puree

Shepherd’s pie z przepisu Aldo Zigliego z udziałem ryb robiłam kilkakrotnie z niesłabnącym zachwytem. Od kiedy kilka tygodni, a może już kilaka miesięcy temu postanowiłam położyć nacisk na warzywa sezonowe i żywić nas nieprzemiennie moją ukochaną ciecierzycą, soczewicą, fasolą i warzywami głównie korzeniowymi, poszukiwałam nowych przepisów na ich przetwarzanie na sposoby dotychczas nie znane nam, a jeszcze lepiej naszym kubkom smakowym. I udało się. Znalazłam kilka naprawdę fajnych przepisów i ten do nich należy. Po absolutnym zachwycie męskiej części domowników w osobie męża, zwłaszcza smakowitym i cudownie wciągającym puree na wierzchu zapiekanki (nie muszę dodawać – kalorycznym przez podkręcenie znaczną ilością żółtego sera), połączonym z niebanalnym nadzieniem, przepis wszedł do kanonu potraw zimowych!

Absolutnie godny polecenia!

Ilość składników dopasowałam do 3 osób, bo Niejadka dostała swoją własną zapiekankę i … zjadła. Ostatnio poprawiło się jej jedzenie w domu. Jest to jakieś pocieszenie, choć w zestawieniu z tym, że pości cały dzień w przedszkolu, to już nie jest aż tak różowo.

Pewnych składników dodałam ciut więcej, innych odrobinę mniej – zgodnie z naszymi (moimi) upodobaniami.

Przepis z BBC GF, polecany także jako danie do zamrażania.

Składniki na 10 osób:

- 2 cebule - posiekane;

- 4 ząbki czosnku - posiekane;

- 4 marchewki – pokrojone w słupki kilkucentymetrowej długości (wymieniłam część marchewki na pietruszkę);

- seler - pokrojony w słupki kilkucentymetrowej długości;

- 200 g. brązowych pieczarek – pokrojonych w cienkie plastry;

- 2 liście laurowe;

- łyżeczka suszonego tymianku;

- 500 g. zielonej soczewicy (dałam mniej i czarną belugę);

- 100 ml czerwonego wina – opcja (dałam a jakże);

- 1,7 l bulinu wegeteriańskiego;

- 3 łyżeczki puree pomidorowego (dałam przecier);

- 50 g. masła – (dałam olej do smażenia);

na puree kartoflane:

- 2 kg ugotowanych kartofli;

- 85 g. masła;

- 1 ząbek czosnku – posiekany – mój dodatek;

- 100 ml mleka;

- 50 g. cheddara (dałam więcej) potartego;

- sól, pieprz;

Wykonanie:

1. Na oleju do smażenia podsmażyć przez ok. 15 kilka minut cebulę, marchewkę, selera i czosnek, aż zmiękną. Następnie dodać grzyby i dalej podgrzewać przez ok. 4 minuty. Dodać zioła soczewicę. Całość zalać bulionem i winem – gotować pod przykryciem przez 30-45 minut, aż soczewica zmięknie. Doprawić do smaku, zdjąć z ognia i dodać puree pomidorowe.

2. W czasie, gdy soczewica się gotuje, należy ugotować kartofle, a następnie rozdrobnić je z masłem, mlekiem, doprawiając solą i pieprzem. Ja dodałam więcej mleka oraz czosnek.

3. Aby skomponować zapiekankę w naczyniach do zapiekania ułożyć warstwę soczewicy z warzywami, a na niej rozprowadzić puree kartofle. Wierzch obsypać tartym żółtym serem. Ja ser wmieszałam w części w kartofle. W piekarniku nagrzanym do 190 stopni zapiekać całość przez 30 minut, aż wierzch się lekko zezłoci.

Na zdjęciach nie widać warstwy warzywnej, bo wszystko utonęło w puree, którego dałam więcej i o luźniejszej konsystencji.