Bataty i pasternak – KOPYTKA z dodatkiem szpinaku i fety

Są dania, które od chwili, kiedy się je zobaczy, trzeba zrobić. Natychmiast! I przeskakują na liście: „DO ZROBIENIA” z pozycji ostatniej na pierwszą. Tak oto kopytka, o które się podejrzewać nie mogłam, bo z mąką nie lubię mieć do czynienia, a z lepieniem ciast, ugniataniem, wałkowaniem – brrr, to już zupełnie nie chcę się bratać, zdeklasowały wszystkie inne potrawy i stanęły na naszym stole zaledwie w kilka dni po przypadkowym znalezieniu na nie przepisu u Arka. Dlaczego, pomimo tych moich niechęci do ciast i cierpień, ilekroć tartę robię i wałkuję ją butelką wina bo wałka nie posiadam i posiadać nie chcę, z obawą, że porwę ciasto? A chyba dlatego, że to właśnie kopytka były, dla mnie orient wielki, nie jakieś curry, nie dwusetna  odsłona ryby, nie gulasz z tempehem, czy spaghetti z anchovies i jarmużem, nie czarna ciecierzyca z fantastycznymi przyprawami…, tylko kopytka właśnie. W zasadzie nieznane mi zupełnie. W domu mama nie robiła, babcia też nie, z przedszkola ich nie pamiętam. A w wieku świadomym swych smaków zaczęłam eksplorować kuchnie świata, produkty wszelkie – dostępne i te prawie niedostępne, po które robimy wyprawy bliskie i dalekie. Zapewne, gdyby miały być to kopytka z kartofli, nie zwróciłabym uwagi na przepis. Jednak to nie byle jakie kopytka, tylko z batatów i pasternaku w tym uroczym, radosnym, energetycznym kolorze – pomarańczowe J, a do tego smażone i ze szpinakiem i z piniolami i z fetą dla skontrastowania tej słodyczy. Ach, takie miały być i takie właśnie były. Polecam.

Warzywa mieliła ze mną 1,5 roczna Jadka, której puree bardzo zasmakowało, co widać poniżej:)

Składniki na 2– 3 porcje:

 

- ok. 400 g. batatów – pokrojonych w kostkę;

- 250 – 300 g. pasternaku – pokrojonego w kostkę;

- 50 g. tartego Parmezanu ;

- 120 – 150 g. mąki orkiszowej typ 2000;

- 1 żółtko;

- 2 łyżki oliwy z oliwek;

- sól

 - pieprz

- olej do smażenia;

- świeże liście szpinaku;

- gałka muszkatołowa (do smaku)

- ok. 100 g.  oryginalnego sera feta (owczo – kozi) – pokrojonego w kostkę lub pokruszonego;

- ok. 50 g. pinioli;

- łyżka masła;

Wykonanie:

1.  Pasternak należy podgotować we wrzątku ok. 5 minut, następnie razem z batatami ułożyć w naczyniu żaroodpornym, skrapiając nieznacznie olejem do smażenia i piec w piekarniku nagrzanym do 200 stopni przez 30-40 minut aż warzywa będą miękkie.

2. Następnie warzywa należy zmielić blenderem na puree i pozostawić do wystygnięcia. Wówczas dodać do masy parmezan, ¾ mąki, żółtko, oliwę, szczyptę soli i pieprzu.  Następnie zagnieć ciasto (w razie potrzeby dosypując więcej mąki). Z ciasta należy zrobić wałek , a w następnym etapie pociąć ciasto ukośnie na kopytka.*

3.W dużej ilości lekko posolonej wody należy gotować kopytka przez ok. 2 minuty – do czasu ich wypłynięcia na powierzchnię. Kopytka wyłowić łyżką cedzakową i pozostawić do ostygnięcia.

4. Na patelni na oleju, smażyć kopytka aż się leciutko zaczną rumienić. Na patelnię dodać orzeszki pinii, po chwili masło, szpinak i smażyć, aż iście zwiędną. Całość potrawy doprawić gałką muszkatołową, solą i pieprzem.

5. Kopytka wyłożyć na talerz, obsypując serem feta.

* Jak widać na zdjęciach, moje kopytka , to raczej kopyta. Widać mój brak wprawy dał im się we znaki. Na szczęście kształt nie miał wpływu na smak!

Tort serowo - piernikowy

Pozostając w świątecznych klimatach proponuję serniko – piernik, który z uwagi na ilość warstw można z powodzeniem nazwać torcikiem.

Jakkolwiek piernik kojarzy się ze świętami, to jednak kto powiedział, że nie można jeść piernika o każdej porze roku, przecież w Toruniu je się pierniczki (zwłaszcza turyści) niezależnie od świąt J.  Sama się tam nimi zajadałam w środku lata!

Przepis na ciasto pochodzi z kwestii smaku. Cytuję za autorką, choć ja odrobinę zmniejszyłam proporcje, stosownie do mojej formy – te są na formę o średnicy 24 -26 cm. Zrobiłam też inną polewę, tj. pominęłam masło orzechowe, a dodałam więcej mleka skondensowanego oraz likier baileys.  Wyszło doskonale. Warstwa serowa była delikatna i wilgotna, a piernikowa aromatyczna, a polewa… Nawet Niejadka doceniła mój wypiek.

Składniki:

Masa piernikowa:

• 60 g masła

• 1/2 szklanki cukru

• 1 łyżka miodu

• 50 g ciemnej czekolady, może być pomarańczowa

• 2 łyżeczki przyprawy korzennej lub piernikowej

• 1 łyżka kawy zbożowej (np. Inki)

• 1 łyżeczka cynamonu

• 1 płaska łyżeczka sody oczyszczonej

• 1/2 szklanki mleka

• 1 jajko

• 150 g (1 szklanka) mąki pszennej

Masa serowa:

• 500 g sera zmielonego trzykrotnie

• 250 g sera mascarpone (lub twarogu jak wyżej)

• 2 łyżki mąki ziemniaczanej

• 3/4 puszki słodzonego mleka skondensowanego

• 2 łyżki cukru wanilinowego

• 3 jajka

oraz:

• słoiczek powideł śliwkowych (290 g) + 3 łyżki likieru pomarańczowego lub soku pomarańczowego lub innego alkoholu

• reszta mleka skondensowanego pozostała z masy serowej

• 3 łyżki masła orzechowego kremowego solonego i słodzonego

• kilka orzechów włoskich

Wykonanie:

1. Dno tortownicy o średnicy 24 cm i wysokości 7-8 cm lub większej 25 - 26 cm wyłożyć papierem do pieczenia, zapiąć obręcz wypuszczając papier na zewnątrz.

2. Masa serowa: Do miski włożyć ser razem z mascarpone i zmiksować razem z mąką ziemniaczaną, cukrem wanilinowym oraz mlekiem skondensowanym - tak aby nie było grudek. Dodać jajka i miksować przez około 1 minutę na małych obrotach miksera do połączenia się składników. Masę rozdzielić do dwóch misek, odstawić.

3. Piekarnik nagrzać do 180 stopni C.

4. Masa piernikowa: W garnku na małym ogniu roztopić masło, dodać cukier i wymieszać. Wciąż podgrzewając dodawać kolejno: miód, połamaną na kosteczki czekoladę, przyprawę korzenną lub piernikową, kawę zbożową i cynamon. Podgrzewać do roztopienia się czekolady, następnie zdjąć garnek z ognia i dodać kolejno sodę, mleko oraz jajko. Wszystko szybko oraz energicznie mieszać łyżką. Dodać mąkę i mieszać do czasu aż nie będzie grudek. Masę podzielić na 2 części.

5. Wylać pierwszą część masy piernikowej, wyrównać powierzchnię (potrząsnąć tortownicą) wstawić do piekarnika i piec przez 15 minut. W międzyczasie wymieszać powidła z alkoholem lub sokiem. Wyjąć formę z piekarnika, nie wyłączać go. Po odczekaniu 3 minut rozsmarować na wierzchu połowę powideł, a następnie wyłożyć łyżką połowę masy serowej, wyrównać powierzchnię i wstawić do piekarnika na 15 minut. Wyjąć i po 3 minutach delikatnie wyłożyć drugą połowę masy piernikowej (gdyby zgęstniała, można dodać do niej 2 - 3 łyżki wody lub likieru czy rumu), wstawić do piekarnika i piec 15 minut. Wyjąć z piekarnika i po 3 minutach rozprowadzić drugą część powideł. Delikatnie wyłożyć resztę masy serowej, wyrównać powierzchnię i piec przez 15 minut. Wyjąć z piekarnika i ostudzić.

6. W rondelku podgrzać ciągle mieszając resztę mleka skondensowanego z masłem orzechowym. Rozprowadzić po powierzchni sernika i udekorować orzechami.

Torcik wbrew moim obawom, związanym z różnym czasem pieczenia poszczególnych warstw, że część warstw wyjdzie przesuszona, a inne niedopieczone, wyszedł w całości właściwie wypieczony. Zachował wilgotność tak ważną dla sernika i cieszyliśmy się nim kilka dni, aż znikł zupełnie.

Jako że jesteśmy miłośnikami serników, to zapewne torcik będę powtarzać (w kwestii deserów jestem zupełnie nie ambitna i bardzo, bardzo rzadko coś piekę, a jeszcze rzadziej wyszukuję nowe przepisy na słodycze), ale z uwagi na nasze preferencje smakowe i skłonność do sera, to warstwy piernikowe zrobię następnym razem cieńsze.

Dynia z chorizo pod owsiano parmezanowym crumble

Dynia ponownie i zapowiedziany poprzednio przepis.

Powiem tyle, pyszne, pyszne i raz jeszcze pyszne! Neutralna słodkawa dynia i zdecydowane jakże charakterystyczne chorizo! A do tego kruszonka z płatków owsianych. Użyłam płatków Montignaca, które są wyjątkowo miękkie w porównaniu do innych ekologicznych płatków, które kupuję. Z reguły nie widzę różnicy smakowej, czy jakościowej pomiędzy Montignackiem, a innymi ekologicznymi odpowiednikami określonych produktów, to jednak w przypadku płatków owsianych różnica zdecydowanie jest.

W kolejnym sezonie dyniowym danie to na pewno kilka razy powtórzę, podobnie jak wyżej wspomniany gulasz dyniowy z jarmużem.

Przepis od miss coco z moimi drobnymi zmianami w zakresie proporcji.

 

Składniki na (3-4 porcje):

- ok. 400 g. dyni pokrojonej w kostkę;

- ½ pora lub jeden mały, cienki por – pokrojony w krążki;

- cukinia – pokrojona w kostkę;

- ½ większej cebuli – pokrojonej w kostkę;- 2 ząbki czosnku – drobno posiekane;

- ok. 100 g chorizo  - pokrojonego w półplasterki (łączę łagodne i ostre) ;

- olej do smażenia;

- sól, pieprz;

na kruszonkę:

- ok. 50 -70 g. masła;

- 70 g. mąki;

- 70 -100 g. płatków owsianych;

- ok. 50 g. tartego parmezanu;

- ok. 35 - 40. g ziaren słonecznika, pestek dyni, sezamu lub siemienia lnianego;

Wykonanie:

1. Na oleju podsmażyć cebulę, następnie dodać pora, dynię i czosnek. Całość  poddusić przez ok. 7 - 10 minut. Następnie dodać cukinię i chorizo, ewentualnie posolić, przyprawić pieprzem do smaku i dalej dusić warzywa pod przykryciem dodając odrobinę wody, co zapobiegnie przypaleniu. Warzywa dusić 5-10 minut na pół – twardo, będą jeszcze dochodzić w piekarniku.

2. Przygotować kruszonkę: masło, mąkę, płatki owsiane, parmezan i mieszankę ziaren wyrobić rękami na kruszonkę.

3. Żaroodporne naczynie spryskać olejem, ułożyć w nim warzywa i przykryć je kruszonką. Wstawić do nagrzanego piekarnika na 180 stopni na ok. 20 minut, aż góra się odrobinę przyrumieni.

 

Można podawać z tartą marchewką. U mnie w dwóch wersjach – dla mnie tarta na grubych oczkach z jogurtem wymieszanym z chrzanem z pestkami słonecznika albo polana świeżo wyciśniętym sokiem z pomarańczy, dla męża tarta na drobnych oczkach (o zgrozo) z cukrem – nawyk z dzieciństwa -  i z sokiem z cytryny, o którym nie wie J.